Wist je dat geraniums prachtige planten zijn? Toch is het gezegde “achter de geraniums zitten” voor veel mensen de verpersoonlijking van burgerlijkheid en nutteloosheid, terwijl we deze groep juist meer waardering zouden moeten geven.
Toen de AOW in 1957 werd ingevoerd, was de levensverwachting bijna 73 jaar. Je mocht na je 65ste dus nog rekenen op zo’n 8 jaar pensioen. Dan is het helemaal niet zo gek om die jaren te genieten van je rust en mooie planten.
Nu, bijna zeventig jaar later, ligt de levensverwachting rond de 81,5 jaar, ruim 8,5 jaar langer dan toentertijd.
De AOW-leeftijd is ondertussen twee jaar opgeschoven, waardoor de periode na pensionering flink langer is geworden: tegenwoordig heb je nog gemiddeld 14,5 jaar om invulling te geven aan je tijd. Vanaf de jaren negentig vertrokken veel gepensioneerden naar het zonnige Spanje.
Daar zijn de beelden ontstaan van ontspannen mannen op parkbankjes, genietend van het pensioen en het leven zonder ochtendstress of verplichtingen. De droom van “mañana, mañana”.
Maar tijden veranderen
Eén op de twaalf gepensioneerden kiest nu bewust niet voorde geraniums of het Spaanse bankje. Ze nemen een bijbaan, blijven actief en geven werkplezier en ervaring door aan een nieuwe generatie. Door te blijven werken voelen ze zich betrokken bij de samenleving, blijven vitaal en leveren een waardevolle bijdrage als loyale en betrouwbare collega.
Als maatschappij mogen we onze Pensionado’s omarmen. Voor hun inzet, ervaring en flexibiliteit verdienen ze waardering. Dank aan iedereen die ook na het pensioen kiest voor actief blijven en betrokken zijn bij de wereld om zich heen!
Column geplaatst in de oktober editie van Zicht op Dronten, Kampen in Zicht, Polder Courant, Blauwvinger Courant
Meer weten over ons? Klik dan hier
Wil je ons werkaanbod zien? Klik dan hier