Ik hoor het wekelijks wanneer ik in gesprek ben met gepensioneerden. Voordat ze met pensioen gingen stonden de verenigingen al in de rij om de tijd van de gepensioneerde in te gaan vullen met allerlei vrijwilligerswerk. En menigmaal voelt dat voor de gepensioneerde alsof ze vanaf nu alles gratis mogen doen.
Alsof ze de sticker “Gratis / Vrijwilliger” op hun hoofd geplakt krijgen.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet tegen vrijwilligerswerk. Toch merk ik in alle gesprekken dat ze het waarderen wanneer hun inzet wel gewoon betaald word. Ook hún Euro wordt elk jaar minder waard.
Wat is dan het ideale baantje voor een Pensionado?
Dat is voor iedereen anders.
Neem nou Bob, vroeger directeur van een internationaal
bedrijf, zweert nu bij zijn rol als koerier; lekker toeren, spullen afleveren
en onderweg lekker een pannenkoek eten, geen complex gedoe.
Of Sieger, altijd
actief in de machineverkoop, is nog steeds op pad: nu als adviseur in Noord
Nederland en minstens zo enthousiast.
En Frans, een leven lang accountmanager,
draait nu de hand niet om voor elke klus die hij doet als manusje van alles.
De één wil alleen oproepbaar zijn, de ander wil juist vastigheid. Wat ze allemaal belangrijk vinden: Het gevoel dat hun kennis, tijd en inzet nog steeds telt en niet gratis hoeft te zijn.
Ze moeten namelijk niet meer werken, ze mogen!
Ik vind dus dat de gepensioneerde helemaal zelf mag ontdekken en bepalen wat het ideale baantje voor hem of haar is.
Column geplaatst in de oktober editie van Zicht op Dronten, Kampen in Zicht, Blauwvinger Courant
Foto: Pensionado's Yvonne, Riek & Willem tijdens de perenpluk bij Fruitkwekerij Ham
Meer weten over ons? Klik dan hier
Wil je ons werkaanbod zien? Klik dan hier